1040
เมษายน 11, 2024

เคล็ดลับการจอง: "Panic Heart" โดย Benjamin von Stuckrad-Barre

การสารภาพชีวิตในรูปแบบของหนังสือเป็นสิ่งที่อันตราย เส้นแบ่งระหว่างการยกย่องตนเองและความอัปยศอดสูนั้นแคบและลื่นมาก นักเขียนหลายคนล้มเหลวขณะพยายามจู่โจมเขาและยอมจำนนต่อการบาดเจ็บทางวรรณกรรม หลังจากนั้นไม่มีอะไรเหมือนเมื่อก่อนวิญญาณอยู่เพียงและผู้เขียนก็ร่อนลงบนเสาสาธารณะอย่างรวดเร็ว หรือในนักเขียนโอลิมปัสแล้วแต่กรณี ฉันยินดีเป็นผู้อ่านเมื่อผู้เขียนวาดเปล่าฉันมีจุดอ่อนสำหรับ abysses มนุษย์และด้านอื่น ๆ นั่นคือเมื่อหนังสือมาหาฉัน หัวใจของความหวาดกลัว โดย Benjamin von Stuckrad-Barre ถูกต้องมันให้มากกว่าทั้งสองอย่างเพียงพอ วรรณคดีชิ้นหนึ่งเช่นทริปยาเสพติดรวดเร็วมีความสุขและตกอยู่ในอันตรายตลอดเวลาในฐานะทริปสยองขวัญจนจบ แต่ Stuckrad-Barre มีเส้นโค้งในชีวิตเหมือนในหนังสือ แม้ว่าจะมียางร้องกรี๊ดและความเสียหายของแผ่นโลหะเล็กน้อยที่นี่และที่นั่น แต่ทุกอย่างอื่นจะไม่ยุติธรรมกับ Enfant ที่น่ากลัวของวรรณกรรมป๊อปเยอรมัน

ไปที่เนื้อหา

ใน หัวใจของความหวาดกลัว Stuckrad-Barre บอกชีวิตของเขาไม่มากไปกว่าอะไร นั่นไม่ได้ฟังดูน่าตื่นเต้นในตอนแรก แต่สิ่งที่บินไปยังเครื่องอ่านเอียงมากกว่า 500 หน้ารอบ ๆ หูนั้นไม่มีใครเทียบได้ ด้วยจังหวะสองสามครั้ง Stuckrad-Barre วาดภาพวัยเด็กของเขาในครอบครัวของศิษยาภิบาลนิกายโปรเตสแตนต์ในเขตเยอรมันตอนเหนือ เขาไม่สูญเสียรายละเอียดที่น่าเบื่อขอบคุณพระเจ้า คำอธิบายมีรายละเอียดเพียงพอที่จะทำให้ความปรารถนาที่จะเผาไหม้ของเขาหนีออกจากครอบครัวไอดีลที่เข้าใจได้ ที่นี่ Stuckrad-Barre ยังเลือกเธรดที่ไหลผ่านประวัติศาสตร์ทั้งหมดเช่น a, uh, thread สีแดง

หัวข้อของ Stuckrad-Barres คือ Udo Lindenberg มีใครจำได้บ้าง? โยกตื่นตระหนกกับหมวก, แว่นกันแดด, ถุงเท้าสีเขียวและรสชาติของเครื่องดื่มกลั่น? นี่คือเพลงของ Udo ที่ทำให้เบนจามินวัยเยาว์มีความปรารถนาและอิสรภาพ พวกเขาไม่เพียง แต่สร้างรสนิยมทางดนตรีของเขาเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวกับทัศนคติต่อชีวิตทัศนคติ นี่คือโลกที่เบนจามินต้องการมีชีวิตอยู่ สัญญาแห่งอิสรภาพของท่าเรือฮัมบูร์กและย่านแสงสีแดงอันชั่วร้ายของ Reeperbahn กลายเป็นเป้าหมายอันยาวนานของเขา Udo นั้นควรกลายเป็นสายชูชีพของเบนจามินในเวลาต่อมาเด็กชายจากจังหวัดนี้ยังไม่สงสัย ด้วยหรือเปล่า โลกของเขานั้นห่างจากดาวร็อคเยอรมันหลายปี

สิ่งต่อไปนี้คือการนั่งรถไฟเหาะที่บ้า Stuckrad-Barre เริ่มเขียนหลังจากสำเร็จการศึกษาจากนิตยสารเพลง Rolling Stone นั่นคือเท้าในประตูเพื่อโชว์บิซ เขาได้พบกับดาวและดาวฤกษ์หลายแห่งเข้าถึงพื้นที่หลังเวทีที่เป็นตำนานและจัดการสัมภาษณ์กับนักดนตรีชื่อดัง โลกที่รวดเร็วและผิวเผินซึ่งถูกขับเคลื่อนด้วยโคเคนและแอลกอฮอล์อย่างต่อเนื่อง ในฐานะผู้ติดยาเสพติดตัวจริง Stuckrad-Barre กระโดดขึ้นไปบนยาเสพติดอย่างรวดเร็วและใช้ชีวิตราวกับว่าไม่มีวันพรุ่งนี้ และนั่นเป็นเพียงจุดเริ่มต้น จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้นจะเกินขอบเขตของรีวิวนี้ ดังนั้นมาก: เสมอถ้าคุณคิดในขณะที่อ่าน?แต่ก็ไม่สามารถทำให้แย่ลงได้มันจะเป็นเช่นนั้น: แย่กว่านั้น ในเหวลึกเหวใหม่เปิดขึ้น ?เมื่อฉันตื่นขึ้นมาฉันต้องใช้เวลาสักครู่ในการสร้างการเชื่อมต่อระหว่างตัวบ่งชี้เวลาของวันที่มองเห็นผ่านผ้าม่านและเวลาที่จำได้ครั้งสุดท้ายของวันแยกความแตกต่างระหว่างแสงและความมืดกลางวันและกลางคืน บางครั้งฉันนอนหลับเป็นเวลา 26 ชั่วโมงบางครั้งแค่สองคนก็ไม่ชัดเจนและไม่ควรจะเป็น?

ทั้งหมดนี้ Stuckrad-Barre เขียนปีต่อมาเงียบขรึมและถูกเนรเทศในแคลิฟอร์เนียกำหนดโดย Udo Lindenberg เขาไปกับ Thomas Gottschalk เพื่อชมคอนเสิร์ตของ Beach Boys (ซึ่งทุกคนเกลียดน้ำและเล่นกระดานโต้คลื่น) พบกับ Courtney Love ที่สระว่ายน้ำของโรงแรมและนักเขียนไอดอล Bret Easton Ellis ในบ้านของเขา ความจริงที่ว่าแม้แต่คนตายอย่าง Kurt Cobain และผู้กำกับ Helmut Dietl ก็ไม่ได้ทำให้คุณแปลกใจอีกต่อไป จะพูดด้วยคำที่ถูกขโมยของนักวิจารณ์วรรณกรรมของ Der Spiegel: หนังสือเล่มนี้เจ๋ง

ถึงผู้เขียน

Benjamin von Stuckrad-Barre เกิดในปี 1975 ถือเป็นวรรณกรรม wunderknabe ตั้งแต่อายุยังน้อย หลังจากเวลาที่เขาเป็นบรรณาธิการดนตรีที่ หินกลิ้ง เขาทำงานเป็นผู้จัดการผลิตภัณฑ์ที่ค่ายเพลง เพลงเครื่องยนต์ และเป็นนักเขียนปิดปากสำหรับ แสดง Harald Schmidt, เมื่ออายุได้ 23 ปีนวนิยายเปิดตัวของเขาก็ปรากฏตัวขึ้น อัลบั้มเดี่ยวที่ทำให้เขาค้างคืนเป็นที่นิยมมากที่สุดในประเทศเยอรมนี ชีวิตของเขาในช่องทางที่รวดเร็วมีผล แต่ก็คล้ายกับความพยายามฆ่าตัวตายทางไกลขนาดใหญ่ (อ่านทั้งหมดใน หัวใจของความหวาดกลัว) ปัจจุบัน Stuckrad-Barre อาศัยอยู่กับภรรยาและลูกในเบอร์ลินอย่างสะอาดสะอ้าน หัวใจของความหวาดกลัว จะได้รับการดูเป็นละครใน Berliner Ensemble ตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ 2018